Öğretmen, Türkçedeki ög (akıl, anlayış) kökünden türemiştir. Anlam içeriğine baktığımızda, öğüt yoluyla bilgilendirmek, düşünce yönünden geliştirmek, eğitmek, yetiştirmek, yüceltmekle birlikte "anne" anlamı da bulunur. (Türkçe Kökler Sözlüğü, İsmet Zeki Eyuboğlu) Anne anlamına dikkat kesilmemek elde değil. Belki de bu anlamından şunu çıkarabilmeliyiz; annedir ilk öğüt veren, öğreten... "Ög"ünü kaybeden kişi, annesini kaybetmenin ötesinde öğüt verenden yoksun kalmıştır... Sadece etimolojik olarak dahi böylesine kutsal bir kelimedir öğretmen... Başöğretmenimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün öğüdü geliyor hatırlarımıza. Ne demişti? "Türk, öğün, çalış, güven!" Öğün; akılla donan. Çalış; akılla donat kendini ve bu yönde çalış. Ve de güven; güven artık kendine, donandığın us ile... Yitirdik çok defa öğüt verenlerimizi.. Aybüke Öğretmenimize hasret kaldık, o güzel sesiyle yüreklerimizde yaşlar akıtarak, Necmettin Öğretmenimizi arar olduk, vefayı gönlümüzde borç bilerek, Gencecik yaşında, umutlarını bize emanet etmiş hemşerimiz Ayşegül Öğretmeni unutmadık, umudu kalbimizde diri tutarak... Ve de Asrın Felaketi'nde can vermiş, 960 öğretmenimizi taşıyoruz yüreklerimizde, ilk günkü acısında demlenerek... Her zorluğuna rağmen, vazgeçmeyişimiz ve hâlâ sahiplenişimiz onların yarım bırakmak zorunda olduğu hikâyeleri tamamlamak için... Buna en güzel örnek olanlarımızdan değil midir Kadir Özer Öğretmenimiz? 6 Şubat'ta eşini ve çocuğunu kaybeden, enkazda kaldığı için bacağı kesilen ama asla vazgeçmeyen, sahiplenen ve hala yarım kalan hikâyeleri tamamlamak için öğrencilerini kendinden yoksun bırakmayan Kadir Öğretmenimiz... Sözleri ve de bizatihi vefası bize yeter öğretmenliği anlamak için... "Çok mutluyum, çocuklarımla beraberim. Hastalık döneminde de hayallerimde bu vardı. Çocuklarla beraber olduğum için sonsuz mutluluk içerisindeyim. Sanki Muhammedimi bunlarda görüyorum. Bunların hepsi benim çocuklarım, bizim geleceğimiz. Sağ olsunlar onlar da bana yardımcı olmak için ellerinden ne geliyorsa yapıyorlar. Ben ayağa kalktığım zaman biri değneklerimi getiriyor, biri sandalyemi çekiyor, biri başka şeyler yapıyor. Geliyor, "Öğretmenim bir ihtiyacın var mı?" diye soruyorlar. Onlar bana anne-baba oluyorlar... " "Anne" denilmişti öğretmenliğin kelime anlamlarında... Bir öğretmen düşünüyoruz, önce kendisi anne gibi oluyor, sonra öğrencilerini anne biliyor... Şimdi hangi sözlük yeterli kalır öğretmen kelimesini tanımlamaya? Hangi vefa bu kadar yerinde olabilir? Hangi güç yıkabilir umutlarımızı? Hangi zorluk vazgeçtirebilir bizi? Çok yaşasın Kadir Öğretmenimiz, umut eksin yarınlara, cân olsun sönmüş hayallere yeniden... İyi ki varsın Kadir öğretmenim, günün kutlu olsun... Yolumuzu ve yarınlarımızı aydınlatan, başöğretmenimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk'e, vatanımız için kanını akıtmış ve 6 Şubat'ta veda etmiş şehit öğretmenlerimize, hâlâ umut olmaya devam eden hemşerimiz Kadir Öğretmenimize ve de öğrencinin gülüşünde cemre olmayı başarabilen öğretmenlerimize, minnetle ve derin saygıyla...